sedih?

awak, awak.. sy na bitaw yang saya dah tak sedih lagi tentang pemergian awak.. memang la susah untuk saya hilang kan sedih tu.. tapi, saya kena terima kenyataan.. sebab awak dah tak ada lagi kat muka bumi nie.. jadi, tak kan la saya nak meraung separuh gile.. lagi pun, mesti awak tak suke kan.. sy faham sangat awak.. walaupun macam mane saya sedih, awak mesti akan ada untuk saya.. sukar untuk lepaskan, sebab semua tu terlalau pantas untuk saya.. ye la, kita baru je keluar sesame.. lepas tu, saya dapat call yang awak dah tak ada.. masa tu saya macam sangat2 tak caya.. tindak balas saya tentang berita kepergiaan awak pun terlalu lambat.. rasa macam eh! betul ke awak da tak de? masa jawab call tu, saya dalam bilik wak.. saya keluar bilik, saya cari mak abah dan kak uda.. saya cakap 'kak ude,,,, HAYAT dah tak ada.. HAYAT dah meninggal'.. mak abah sangat terkejut.. terpaling terkejut kak uda la.. lepas abis cakap, saya terus masuk bilik.. saya tak tertahan.. saya nagis.. nagis.. dan terus nagis.. saya terkejut dengan pemergiaan awak.. saya cakap  

'kenapa awak tinggal kan saya? awak kata awak sayang saya?.. tp,, kenape awak pergi tinggal kan saya? tak sempat saya nak cakap selamat ulang bulan dengan awak.. saya fikir, saya akan masih ad peluang untuk menyatakan tu semua.. tapi, semua tu dah terlewat.. kini awak pergi dan tak kan kembali'..

mase ni saya cry very silent.. sedu2.. sedih sangat.. apakan daya.. saya tak mampu melawan takdir.. jadi saya redho.. awak dah tak ada.. saya tak nak susah kan awak lagi.. ye la.. takot awak susah dekat sana kalo saya asyik nagis je.. awak bukan suke tengok saya sedih.. nanti mesti awak sangat2 risau.. 

kesimpulannya, saya terima kepergiaan awak.. mungkin kita tak ada jodoh di sini.. tapi saya berharap dapat bersama dengan awak dekat tempat lain.. saya akan sentiasa akan merindukan awak.. dan akan tetap mencintai awak.. and u never be replace..